Türkiye’nin en kritik seçimi yapıldı lakin beklenen değil, beklenmeyen kritik sonuç çıktı. Beklenmeyen kritik sonuç; seçimin ikinci çeşide kalması değil, Erdoğan’ın birinci çıkması.
Oysa meydanlar bu türlü söylemiyordu, anket şirketleri hiç lakin hiç bu türlü söylemiyordu.[1] Soldan TV’ler, solcu gazeteciler, yorumcular, siyaset bilimcileri, Kılıçdaroğlu’nun birinci olacağı kesin idi, asıl zorlanması gereken birinci çeşitte “işin” bitirilmesiydi. (İnce halledilse sonuç kesin idi).
6 Genel Başkan, 2 Belediye Başkanı ve 1 de Demirtaş[2], karşı tarafta ise Erdoğan ve beyin mevti gerçekleşmiş Bahçeli. Lakin olmadı, en azından birinci cinste olmadı.
Şimdi tahliller, çıkarımlar, değerlendirmeler, analizler, tespitler, …. Velhasıl, siyaset de futbolu yorumlama sıradanlığına dönüştü; “herkesin tıpkı şeyi gördüğü lakin farklı yorumladığı” seyirlik bir oyun!
Ancak artık hiçbirinin sırası değil. Oyun bitmedi, maç hâlâ devam ediyor! Son düdük çalındıktan sonra çokça vakit olacak; hesap sormak, hesap vermek, tahlil yapmak, çıkarımda bulunmak için.[3] Üstelik o vakit tüm bunları yeni bir program çıkarma gayesiyle yapmak da mümkün olacak. Artık “uzatmalar” oynanacak ve tekrar “keşke dememek” için önerilecek, yapılacak çok iş var.
***
Açıktır ki Kılıçdaroğlu İttifakı, önüne birinci iş olarak Sinan Oğan ile pazarlık yapmayı koyacak, koydu. Ellerini ovuştura ovuştura kapıda CHP’lileri bekleyen Oğan’ın ne istediği belirli; CB yardımcılığı, bakanlık, genel müdürlük, yandaşları için hanlar, hamamlar. Hepsinden tehlikeli olan ise Kürt halkına ve mültecilere karşı düşmanlığın “imza altına” alınmasıdır. Bilinmelidir ki bu koşulun kabul edilmesi, Kılıçdaroğlu’nun birinci tıpta aldığı oyun altına düşmesi sonucunu katılaştırır. Kürt halkını “küstürmek” sadece seçimi değil, CHP’nin gelecek planlarını da yok eder, üstelik şu an olumlu bir sinerji yakalanmışken. (Bakınız. 2 nolu dipnot).
Sinan Oğan’a hatırlatılması gereken; Meral Akşener’in masadan kalktığında düştüğü durumdur. Parti tabanının gösterdiği reaksiyon, kamuoyunun yarattığı baskı, neredeyse Akşener’i siyaset sahnesinden silecekti. Akşener, son anda bir takla atarak kurtuldu fakat Oğan’ın o talihi olmayacak; meczup ve kabahat ortağı haline gelecek şayet Erdoğan’a biat ederse. Oğan’a hatırlatılması ve zarurî kılınması gereken; “şartsız şurtsuz Erdoğan karşısında durulması” davetidir.
Açıktır ki ikinci tıbbın sonucunu belirleyecek en değerli öge; yine ve çok daha güçlü bir biçimde motivasyonun sağlanması olacaktır. Hatırlatılması gereken seçimin şimdi sonuçlanmadığı ve seçim sürecinin hala devam ettiğidir.[4] Ve kaybedilecek olan yalnızca ferdî haklar, hayaller, ferdî gelecek değil, beş yıl boyunca bu ülkenin kaybedecekleridir. Şu on güne önümüzdeki beş yılı sığdırmak zorundayız!
Tamam, ortadaki oy farkı azımsanmayacak kadar fazla. Lakin kapatılamayacak kadar değil.
-7 milyona yakın kişi oy kullanmamış. (yüzde 12)
-1.5 milyona yakın geçersiz oy mevcut. (yüzde 2.5)
Alınacak oylar alındı, bu oyların karşı tarafa geçmesi imkansız. Birebir oylar sandığa da kesinlikle gitmeli/gidecektir. “Geçersiz” yanlışı yapılanlar da düzeltilecek. Gitmeyenlere de “gidin artık” denecek.
***
Her şey bir yana yenilenmiş bir seçim stratejisi gerekli. Erdoğan seçmeninin tercih değiştirmesine odaklanılmalı. Bu noktada asıl misyon ve faaliyet kuşkusuz Masa’nın öbür bileşenlerine düşüyor; Babacan, Davutoğlu ve Karamollaoğlu. “Biz alacağımızı aldık, vekiller kâfi artık Meclis’te pinekleyip bir sonraki vaktimizin gelmesini bekleyeceğiz” demek olmaz. Alın yanınıza Abdullah Gül’ü, Mehmet Bekaroğlu’nu, Abdüllatif Şener’i, İhsan Eliaçık’ı, … (Bu ortada Cihangir İslam’ı gören var mı). Ülkenin geleceğini umursamıyorsanız bile borcunuzu ödeyin!
Ve Erdoğan’a oy vermiş bayanlar. Kesinlikle vaz geçirilmesi gereken bayanlar. Kılıçdaroğlu için değil, Akşener için değil, kendi hayatları için, kendi gelecekleri için ve kendi kız kardeşleri ve kız çocukları için. Hatta ve hatta Afganistan’daki, İran’daki kardeşleri için. Bu ülkeyi oralara benzetmeye çalışacak “erkeklere” karşı. Fatih Erbakan aklıyla, Hüda Par’ın icraatlarıyla 5 yıl yaşamamak için.
Ve Erdoğan’a oy vermiş gençler! Öbür bir dünya mümkün, diğer bir ömür mümkün. Dedenizin, babanızın ve hatta mahalledeki “abilerinizin” yaşamak zorunda olduğu hayatı sizler yaşamak zorunda değilsiniz. Değişim kaide, iktidarı değiştirin, geleceğinizi değiştirin.
Ve son kelam; bu noktada kazanılacak zafer çok daha “keyifli” olacak!
Sadece kazandığımızda olacak olanları düşünmek yeter!
NOTLAR:
[1] Şu anket şirketlerini, kendilerini ispat edene kadar hayatımızdan çıkarsak. Bilhassa TV’ler ve internet siteleri anket şirketlerini ve yöneticilerini boykot etse…
[2] Kuşkusuz “işini” en uygun yapan Demirtaş ve HDP takımlarının özverisi oldu. Kılıçdaroğlu’nun en yüksek oy aldığı yerler Kürt vilayetleri oldu; Dersim, Şırnak, Hakkari, Diyarbakır, Batman, Mardin, Ağrı,…
[3] Şuraya iki not düşelim!
-İlk çeşidi; iktisat, sarsıntı ve sağı birleştirme taktiği değil, ideoloji, kültür ve tarihi bağlar kazandı.
-Sol ismine siyaset belirleyenler, her şey bittikten sonra bakalım nasıl bir “eleştiri/özeleştiri” yapacak!
[4] Meclis çoğunluğunun alınmış olması şimdilik yalnızca görünürde. 10 genel başkan 15 parti her şeye hamile, fonksiyonu az, çenesi çok düşük olacak bir Mecliste.